بررسی رابطه‌ی بی‌نظمی فضای شهری و تجربه بزه‌دیدگی زنان در شهر یزد

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ی بین بی‌نظمی شهری و تجربه‌ی بزه‌دیدگی زنان شهر یزد صورت گرفته است. برای تبیین مسئله از دیدگاه‌های فعالیت روزمره، شیوه زندگی، آسیب‌شناسی اجتماعی و شرایط جرم آکبلوم استفاده گردید. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. داده‌های پژوهش با روش پیمایش و از نمونه‌ای با حجم 336 نفر از بین زنان 15تا60 ساله ساکن در شهر یزد به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای متناسب (PPS) با استفاده از فرمول کوکران انتخاب‌شده‌اند، جمع‌آوری گردیده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر حاکی از آن است که بین متغیر بی‌نظمی شهری در دو بُعد اجتماعی و کالبدی رابطه مستقیم و معناداری با بزه‌دیدگی وجود دارد و رابطه‌ی بین آگاهی و شناخت با بزه‌دیدگی معکوس و معنادار است. همچنین متغیرهای سن، وضعیت حمل‌ونقل و محل سکونت نیز دارای رابطه‌ مستقیم و ضعیفی با بزه‌دیدگی بودند. نتیجه‌گیری: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای موجود در مدل قادرند تا 43 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند؛ از تمامی متغیرهای واردشده در مدل رگرسیونی، سه متغیر بی‌نظمی شهری، آگاهی و شناخت و سن معنادار بوده و بی‌نظمی شهری نیز بیشترین تبیین‌کنندگی را داشته است و آگاهی در مرتبه دوم و سن در مرتبه سوم تأثیر است و متغیرهای وضعیت سکونت و حمل‌ونقل دارای تأثیر معناداری نبودند.